Καλέντουλα

Καλέντουλα η θεραπευτική

Άλλα ονόματα: Καλέντουλα των αγρών, καλεντούλα, Νεκρολούλουδο, Κίτρινη μαργαρίτα, κατιφές, καλενδούλη, µοσκαρδίνι, αδράχτι της γριάς, πετεινόχορτο.

Περιγραφή : Το όνομα καλέντουλα προέρχεται από τη λατινική λέξη «kalendae» (καλένδες) που σημαίνει πρώτη μέρα του μήνα πιθανώς γιατί η καλέντουλα ανθίζει τις πρώτες μέρες των περισσότερων μηνών του χρόνου. Το officinalis δείχνει την παραδοσιακή φαρμακευτική χρήση του φυτού.
Ανήκει στην οικογένεια των Συνθέτων. Είναι φυτό ετήσιο και το γνωρίζουμε όλοι. Η καταγωγή του είναι από την Αίγυπτο και το καλλιεργούμε συχνά στους κήπους. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες με άνθη κίτρινα ή ζωηρά πορτοκαλιά, απλά ή διπλά, με φύλλα μεγάλα, στενά στη βάση, φαρδύτερα και στρογγυλεμένα στην κορυφή.
Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη του φυτού. Τα άνθη της καλέντουλας έχουν θεωρηθεί ευεργετικά για τη μείωση των φλεγμονών, τη γρήγορη αποθεραπεία πληγών και τις αντισηπτικές τους δυνατότητες.
Έχουν χρησιμοποιηθεί για να θεραπεύσουν ποικίλες δερματικές ασθένειες και είναι αποτελεσματικά ενάντια στα δερματικά έλκη.
Όταν λαμβάνονται εσωτερικά ως τσάι, μπορούν να αντιμετωπίσουν έλκη του στομάχου φλογώσεις, φλεγμονές.
Ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα της Καλέντουλας είναι ότι καθαρίζει το αίμα, επισπεύδει την επούλωση των πληγών και λειαίνει τις ανωμαλίες του δέρματος. Πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι η Καλέντουλα είναι ένα σημαντικό φάρμακο σε περιπτώσεις μη εγχειρήσιμου καρκίνου.
Συστατικά: Τα άνθη της περιέχουν αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια (πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α) και σημαντικές ποσότητες πυριτίου.
Ο συνδυασμός του πυριτίου και της προστατευτικής βλέννας που περιέχει, καθιστά την καλέντουλα ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για την αντιμετώπιση των δερματικών προβλημάτων για την ίαση των οποίων ο οργανισμός πρέπει να αναπλάσει νέους ιστούς.
Πυρίτιο: Ανήκει στα μέταλλα και βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισµό. Επίσης συντελεί στην υγεία του δέρµατος και συμμετέχει στην ανάπτυξη των µαλλιών, των νυχιών και των δοντιών.
Επιπλέον, οι πηκτίνες που περιέχονται στα φύλλα της την καθιστούν ενυδατικό παράγοντα. Ακόμη δίνει ελαστικότητα στο δέρμα και βοηθάει στην αντιμετώπιση των ραγάδων και των ρυτίδων.
Τα πέταλα και η γύρη της καλέντουλας περιέχουν τριτερπενοειδείς εστέρες και καροτενοειδή, και τα αντιοξειδωτικά φλαβοξανθίνη και χρυσοξανθίνη που είναι και η πηγή του κίτρινο πορτοκαλί χρώματος.
Τα φύλλα και τα κοτσάνια περιέχουν άλλα καροτενοειδή, λουτεΐνη ως επί το πλείστων (80%), ζεαξανθίνη (5%), και β-καροτένιο. Εκχυλίσματα του φυτού, επίσης, χρησιμοποιούνται ευρέως στα καλλυντικά λόγω της παρουσίας ενώσεων, όπως σαπωνίνες, ρητίνες και αιθέρια έλαια.
Τα άνθη περιέχουν φλαβονογλυκοσίδες, τριτερπενικούς ολιγογλυκοσίδες, τριτερπενικούς γλυκοσίδες τύπου oleanane, σαπωνίνες, και σεσκιτερπενικούς γλυκοσίδες.
Παραδοσιακές χρήσεις: Η χρήση του φυτού έχει μακρά παράδοση. Τα λουλούδια χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα, Ρώμη, Μέση Ανατολή και Ινδία ως θεραπευτικό φυτό και ως χρωστική για υφάσματα, τρόφιμα και καλλυντικά.
Τα λουλούδια της θεωρούνται βρώσιμα και χρησιμοποιούνται στις σαλάτες ως γαρνιτούρα ή για να προσθέσουν χρώμα αντί για το πολύ πιο ακριβό σαφράν.
Η καλέντουλα είναι επίσης από τα πιο γνωστά φαρμακευτικά βότανα και χρησιμοποιείται στη δυτική θεραπευτική ήδη από τον 12ο αιώνα. Έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση πονόδοντων, σαν αντισπασμωδικό ιδιαίτερα για το στομάχι και την δυσμηνόρροια, σαν τονωτικό του ήπατος, εφιδρωτικό, αντιεμετικό, αντισκορβουτικό.
Ιδιότητες και σύγχρονες χρήσεις: Η καλέντουλα έχει θεραπευτικές ιδιότητες, καταπραΰνει τους ερεθισμούς του δέρματος και του ερυθήματος και είναι ιδανική για το ευαίσθητο και ερεθισμένο δέρμα. Επίσης είναι ενυδατική και μαλακτική. Τοπικά έχει χρησιμοποιηθεί για κιρσούς, αιμορροΐδες, έκζεμα και επιπεφυκίτιδα.
Φαρμακολογικές μελέτες φυτών έχουν δείξει ότι εκχυλίσματα καλέντουλας μπορεί να έχουν αντι -ιικές, αντι-γονιδιοτοξικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Η καλέντουλα είναι για τις πληγές ότι είναι η άρνικα για τους μώλωπες. Και τα δύο φυτά θεωρούνται αποτελεσματικά ειδικά για τραυματισμούς.
Ενδείκνυται σε περιπτώσεις τραυματισμών των μυών και των τενόντων και όπου υπάρχει έντονη φλεγμονή. Στο Παρίσι το 1849, χρησιμοποιήθηκε από γιατρούς σε πολλά θύματα που είχαν θραύσματα στα οστά από τραύματα σφαιρών, των οποίων τα άκρα υπό άλλες συνθήκες θα είχαν ακρωτηριαστεί, σώθηκαν με την εφαρμογή και αποτελεσματικότητα της καλέντουλας.
Όταν εφαρμόζεται εξωτερικά, ιδιαίτερα τα άνθη, προσφέρουν ανακούφιση από τους πονοκεφάλους και τον πονόδοντο.

Πηγή: newsitamea.gr